Kippen houden: hoe gemakkelijk is het om goed voor baard-, kuif- en veerpootkippen te zorgen?

Terwijl normale kippenrassen al last kunnen hebben van ectoparasieten zoals noordse mijten, vederluizen en kalkpoten, zijn er een aantal raskippen die nog gevoeliger zijn. Dit zijn onder andere baardkippen, kuifkippen en plofkippen. Met weinig extra moeite kan de houderij worden aangepast aan hun speciale kenmerken, zodat parasieten en ziekten niet uit de hand lopen.

Baardkippen zijn met hun baard een goed doelwit voor ectoparasieten. Bij kuifkippen kruipen mijten en ander ongedierte in de haarmop achter op de kop of in de volle muts. Een plaag is praktisch voorgeprogrammeerd, vooral als er klonten voederbrij of andere kleverige materialen zijn. Vanuit deze basis kunnen de schadelijke parasieten zich verspreiden naar de gastkip en andere kippen.

Het probleem is vergelijkbaar voor kippenrassen met vederpoten: zodra de ochtenddauw in de weide in de ren hangt, of als het begint te regenen en sommige plekken kaal zijn, zet zich slijk af op de vederpoten. Als de kippen dan door de gebieden lopen waar ze poepen, verspreiden ziektekiemen zich heel snel. Verschillende kippenmijten hebben ook een schuilplaats.

Een kippenhok goed inrichten - drinkbakken en voerbakken voor baard- en kuifkippen

Speciaalzaken verkopen speciale drinkbakken en voederbakken voor kippen van deze rassen. Deze kippenrassen moeten met hun baarden en vacht zo min mogelijk in contact komen met water of voer. Als ze nat worden en het voer is meelachtig, zou het gaan klonteren. Nat voer moet ook alleen gegeven worden als het niet klontert.

Zelfs buiten mogen typische voederplekken zoals composthopen, bedauwde weiden of voederbakken van andere dieren niet nat of klonterig worden. Afgezien van speciale voerbakjes en drinkbakjes moeten het voer en de voedingsstoffen die erin zitten identiek zijn aan die van alle andere kippenrassen.

Ondanks alle voorzorgsmaatregelen gebruiken kippenmijten de baarden en motorkappen als springplank, dus regelmatige controles en profylaxe zijn aan te raden. Daarom is regelmatige controle en profylaxe aan te raden. Een droog stofbad met CumbasilMite is een topprioriteit naast aangepaste voeding.

Vrije uitloop voor veervoetige kippenrassen

Sommige kippenrassen, zoals de Sundheimers, ontwikkelen prachtige pluimvoeten. De gang verandert al in een edele pas. Een hoge weide of enige vorm van stugge "stoppels", zoals teruggesnoeide struiken, zullen de gevederde voeten beschadigen. De echte reden voor de kortgeknipte weide is echter de ochtenddauw: als de gevederde voeten verzadigd raken met water, blijft er ook stofdroge grond aan kleven.

Een omheinde ren moet bij voorkeur iets hoger zijn en een lichte helling hebben ten opzichte van het aangrenzende gebied, zodat regenwater weg kan lopen. Gazons of andere ruige vegetatie moet kort worden gehouden. Vaste planten en struiken zijn toegestaan zolang er maar voldoende bewegingsruimte tussen zit.

Stofbaden zijn ook een zeer goede preventieve maatregel voor kippenrassen met gevederde poten om een beginnende plaag van kippenmijt in de kiem te smoren. Of om ervoor te zorgen dat de natte veerpoten hun vocht in het stofbad afgeven.

Enkele typische baard- en kuifkippen

Baardkippen:

• Orloff
• Araucana
• Ameraucana
• Duitse zalm kippen

Kuifkippen:

• Oud Stiermarks
• Sulmtaler
• Appenzeller Spitzhauben
• Crème beenbalk

Volledige muts met baard:

• Paduan
• Houdan

Met kuif en gevederde voeten:

• Zijdehoen

Met gevederde voeten:

• Brahma
• Sundheimer

Alle rasportretten op Hühner Hof

Waarom baard- en kuifkippen houden?

De opvallende fysieke kenmerken van rassen zoals Araucana en Altsteirer zijn zeker de grootste aantrekkingskracht voor veel fokkers. Het weelderige verenkleed heeft echter ook een praktische reden: als je een strenge winter niet kunt uitsluiten en geen geïsoleerd en verwarmd kippenhok hebt, kun je het beste Orloff-kippen houden, die oorspronkelijk uit Rusland komen. Dankzij hun verenkleed zijn ze goed bestand tegen de kou.

Ook Duitse zalmkippen moeten worden genoemd, die er ronduit donzig uitzien met hun weelderige baarden en losse verenkleed. Appenzeller Spitzhauben uit het Alpengebied zijn daarentegen slanker en hebben een strakker verenkleed. Dit isoleert ook goed tegen ijzige lucht.

De volgekuifde Paduan kippen komen uit Italië en Houdan kippen komen uit Frankrijk. Dit zijn eigenlijk regio's waar baard- en kuifkippen vrij zeldzaam zijn vanwege de warme temperaturen, omdat de extra veren goede schuilplaatsen bieden voor mijten. Toch zijn tentoonstellingssucces en uiterlijk meestal belangrijker voor de eigenaars hier.

De voordelen van kippenrassen met veren zijn over het algemeen goede legprestaties en hun vriendelijke aard. Ze zijn ook erg onafhankelijk en zoeken graag een schuilplaats op waar ze een tijdje kunnen blijven. Ze scharrelen ook minder in de ren, wat sommige kippenbezitters misschien wel aantrekkelijk vinden.

Belemmeren gevederde poten het lopen van kippen?

Hoog gras in de ren maakt het vooral voor kippenrassen met vederpoten moeilijk om te lopen. Maar zelfs kort gras zorgt ervoor dat kippen van deze rassen niet snel kunnen rennen. Als het nodig zou zijn om voor gevaar te vluchten, zouden kippen met vederpoten dus altijd langzamer zijn dan soortgenoten van andere rassen.

Bovendien, hoewel kippen vooral last hebben van bevriezing van de kam en de lellen, vormen gevederde poten ook een risico als er zich ijsklompen ophopen als het sneeuwt. Daarom hebben veel kippenrassen uit koude streken een erwtenkam en heel kleine lellen - en Orloff-kippen uit Rusland hebben bijvoorbeeld geen bevederde poten.

Toch kunnen droge, bevederde poten een positief effect hebben in koude omstandigheden. Over het algemeen is het echter waarschijnlijk vooral een kwestie van versieren of van deze eigenschap niet laten uitsterven door fokken.

Conclusie over baard- en kuifkippen

Er zijn veel kippenrassen met speciale kenmerken waarmee rekening moet worden gehouden bij het fokken of houden ervan. Zo kan een hoge kuikensterfte worden voorspeld voor de populaire Araucanians. De dodelijke factor ligt in de oorkraag, die daarom volledig is weggefokt bij de Ameraucanen. Deze unieke eigenschap is echter verloren gegaan. Dan zijn er nog kippenrassen, en dan vooral krielrassen, die op het dak fladderen. In dit geval is een gespannen kippenhek nodig voor een beperkte ren. Voor pluizige silkies of volantkippen daarentegen is een hek van een goede meter hoog voldoende, omdat deze kippen niet vliegen. Het is gemakkelijker om kippen te houden als je aandacht besteedt aan alle speciale kenmerken van je kippenras. Kuifkippen en baardkippen zijn ook makkelijk te houden als het voer is aangepast en de kippen regelmatig worden gecontroleerd op kippemijt. Met een goede profylaxe bestaande uit hygiëne en stofbad in het kippenhok, en een niet te dicht koppel, kunnen deze rassen goed gehouden worden en blijven mijten en parasieten grotendeels gespaard.